Starożytna Olimpia i igrzyska olimpijskie

Starożytna Olimpia jest znana jako miejsce starożytnych igrzysk olimpijskich. Pierwsze igrzyska olimpijskie, z których zachowały się pisemne zapisy, odbyły się w 776 r. p.n.e. i są uważane za początek długiej historii igrzysk olimpijskich.

Zasiedlenie obszaru Olimpii, która wzięła swoją nazwę od siedziby greckich bogów, sięga 2000 r. p.n.e., kiedy to na tym miejscu zbudowano sanktuarium ku czci boga Kronosa. Wzgórze górujące nad tym miejscem zostało nazwane na cześć boga Kronosa. Od około XVI wieku p.n.e. kult Zeusa i jego małżonki, bogini Hery, stał się znaczący w Olimpii.

Na podstawie znalezionych tu artefaktów historycy uważają, że festiwale religijne ku czci najwyższego greckiego boga Zeusa odbywały się już około 1000 r. p.n.e.. Pierwsze odnotowane igrzyska olimpijskie odbyły się w 776 r. p.n.e., a rok ten jest uważany za początek igrzysk olimpijskich i greckiego kalendarza. Igrzyska olimpijskie odbywały się następnie regularnie co 4 lata w Olimpii. Jednak to pierwotnie lokalne wydarzenie stopniowo zyskiwało na znaczeniu i prestiżu, a sportowcy i mężowie stanu z dalszych zakątków świata zaczęli przybywać do Olimpii, a miejsce igrzysk musiało zostać odpowiednio dostosowane.

Początkowo zawody ograniczały się do wyścigu na 1 stadionie, a stopniowo dodawano wyścigi na dłuższych dystansach. Tę dyscyplinę olimpijską odwiedzający mogą podziwiać nawet dziś, ponieważ zachowała się linia startu i mety (nie wokół stadionu, ale w linii prostej do nawrotu i z powrotem) oraz miejsca dla sędziów. W czasach swojej świetności stadion mógł pomieścić do 40 000 widzów. Z kolei hipodrom był miejscem wyścigów zaprzęgów konnych z dwukołowymi rydwanami. Później organizowano także zawody w rzucie dyskiem i oszczepem, skoku w dal, zapasach i boksie, a także w pięcioboju. W miarę dodawania kolejnych dyscyplin czas trwania igrzysk wydłużał się do 5-6 dni.

Do słynnego Stadionu Olimpijskiego stopniowo dobudowywano kolejne budynki. Między VIII a VII wiekiem p.n.e. w Olimpii zbudowano świątynię bogini Hery, najstarszą, ale najlepiej zachowaną. W tym samym czasie zbudowano również tereny treningowe i akademiki, których liczba stopniowo rosła wraz ze wzrostem liczby zawodników i widzów. W V wieku p.n.e. na terenie Olimpii zbudowano świątynię boga Zeusa, która była największa i stanowiła centrum całej starożytnej Olimpii. Świątynia została ozdobiona scenami z historii starożytnej, płaskorzeźbami i marmurowymi posągami. W świątyni stał kolosalny posąg boga Zeusa autorstwa ateńskiego rzeźbiarza Feidiusa. Posąg, o wysokości około 12 metrów, został wykonany ze złota, kości słoniowej, szlachetnego drewna i kamieni szlachetnych i w swoim czasie był jednym z siedmiu cudów świata. Niestety, nie przetrwał do dziś.

Wioska olimpijska zawierała również skarbiec na ofiary wotywne dla bogów, a każde z głównych miast chciało zbudować własny, a następnie regularnie składało w nim więcej ofiar. Istniały również Filipeion (mała okrągła świątynia poświęcona Filipowi Macedońskiemu), Leonidaion (zakwaterowanie dla wybranych gości) i Bouletrion (sala dla Rady Olimpijskiej).

Starożytne igrzyska olimpijskie były najważniejszymi igrzyskami panhelleńskimi (pan-greckimi) i odbywały się co 4 lata, zawsze około miesiąca po przesileniu letnim, na cześć boga Zeusa. Jednak igrzyska olimpijskie miały nie tylko charakter sportowy i religijny, ich wielkie znaczenie polegało również na tym, że wzmacniały jedność Greków jako narodu, który w przeciwnym razie był podzielony na różne plemiona (państwa miejskie). Podczas igrzysk olimpijskich przestrzegano świętego rozejmu, podczas którego zabronione było używanie jakiejkolwiek broni. Zwycięzca każdej konkurencji był nagradzany wieńcem oliwnym na koniec igrzysk (drzewo oliwne było darem od bogów i najświętszą rośliną). Zwycięzcy igrzysk olimpijskich cieszyli się wielkim szacunkiem i dożywotnią czcią w swoim kraju.

Koniec starożytnych igrzysk olimpijskich

Słynne igrzyska olimpijskie odbywały się w tym duchu przez niewiarygodnie długi czas, ponad tysiąc lat, zanim zostały zakazane przez rzymskiego cesarza Teodozjusza I w 394 roku. Oficjalną religią Imperium Rzymskiego w tym czasie było chrześcijaństwo, a igrzyska olimpijskie były postrzegane przez chrześcijaństwo jako pogańskie. Igrzyska odbywały się jeszcze przez jakiś czas, ale tylko na poziomie lokalnym.

Jego następca, cesarz Teodozjusz II, wydał kolejny edykt w 426 r., potwierdzając zakaz igrzysk olimpijskich i nakazując zniszczenie wszystkich pogańskich świątyń. Pogańskie bóstwa zostały zastąpione przez jednego chrześcijańskiego Boga. To, co pozostało w kompleksie olimpijskim po interwencji Teodozjusza II, zostało niestety zniszczone przez liczne trzęsienia ziemi, które są typowe dla obszaru Morza Jońskiego, zwłaszcza trzęsienia ziemi i późniejsze powodzie w 522 i 551 roku.

Stanowisko archeologiczne w Olimpii

Pierwsze wykopaliska na terenie starożytnej Olimpii zostały przeprowadzone przez Niemców w latach siedemdziesiątych XIX wieku i odkryły pozostałości świątyń olimpijskich i budynków mieszkalnych. Znalezione posągi i cenne przedmioty zostały zdeponowane w lokalnym muzeum. W 1961 r. w pobliżu wschodniej strony wzgórza Kronova Krumlov otwarto Międzynarodową Akademię Olimpijską. W 1989 roku stanowisko archeologiczne Olimpia zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Niestety, z większości budowli olimpijskich zachowały się jedynie fundamenty lub kilka kolumn. Jednak pozostałości starożytnych budynków zostały przywrócone do ich najlepszego możliwego stanu, kolumny zostały wzniesione w ich oryginalnych miejscach, a odwiedzający nadal mogą przejść obok Świątyni Zeusa i Świątyni Hery, warsztatu Feidiusa lub Sali Echa i wejść na Stadion Olimpijski przez „bramę zapaśników”.

Zalecamy rozpoczęcie zwiedzania kompleksu olimpijskiego w Muzeum Archeologicznym, gdzie zwiedzający mogą lepiej wyobrazić sobie rozmiar i wielkość całej starożytnej Olimpii za pomocą dobrze zaprojektowanego modelu. W muzeum znajdują się również jedne z najpiękniejszych starożytnych posągów i wiele rzadkich skarbów odkrytych podczas wykopalisk w historycznym kompleksie. Dowiesz się również ciekawych faktów na temat historii Igrzysk Olimpijskich.

W bezpośrednim sąsiedztwie stanowiska archeologicznego wyrosło mniejsze miasto Starożytna Olimpia z jedną główną ulicą, przy której turyści znajdą kilka sklepów z pamiątkami i hoteli.

Tradycja igrzysk olimpijskich została wskrzeszona przez Francuza Pierre'a de Coubertina i pierwsze nowoczesne igrzyska olimpijskie w Atenach w 1896 roku. Obecnie igrzyska olimpijskie odbywają się co cztery lub dwa lata (jako że letnie i zimowe igrzyska olimpijskie odbywają się naprzemiennie co drugi rok) i nadal są związane z tym pięknym miejscem - znicz olimpijski, jeden z symboli igrzysk olimpijskich, jest zapalany w starożytnej Olimpii i stamtąd przenoszony do kraju gospodarza współczesnych igrzysk olimpijskich. Znicz jest zapalany promieniami słońca przez szkło powiększające na ołtarzu bogini Hery.

Wycieczka do Olimpii

Jeśli zdecydujesz się na wycieczkę do słynnej Olimpii z Zakynthos, spodziewaj się wyruszyć wcześnie rano i wrócić późnym wieczorem, podróż zajmie sporo czasu. Wypłyniesz z portu w stolicy Zakynthos i po około półtorej godzinie zacumujesz na półwyspie Peloponez w porcie Kilini. Stamtąd jest kolejna godzina jazdy autobusem do samej Olimpii.

Jeśli wybierasz się do Olimpii w ramach wycieczki fakultatywnej, być może Twój delegat sprawi, że podróż będzie krótsza i przyjemniejsza, opowiadając Ci o zabytkach Olimpii i całej Grecji. ;)

Inne miejsca turystyczne na wyspie Zakynthos

Wskazówki dotyczące wycieczek na wyspie Zakynthos: Stolica Zakynthos, Marathonisi (Wyspa Żółwi), Błękitne Jaskinie (Blue Caves), Muzeum i Prasa Aristeona, Olimpia, Winiarnia Callinico, Park wodny Zante Water Village (Sarakinado), Wrak statku (Plaża Navagio)

Kurorty, plaże, zabytki i wycieczki - wszystko na przejrzystej mapie Zakynthos.