Wojny grecko-perskie
Bitwa pod Maratonem
Bitwa pod Maratonem miała miejsce 12 września 490 r. p.n.e. pomiędzy Persami a Ateńczykami. Zakończyła się zwycięstwem Aten i oznaczała koniec pierwszej fazy wojen grecko-perskich.
W tej bitwie Persowie mieli przewagę liczebną (około 20 000 do 30 000 ludzi przeciwko 10 000 do 11 000 ludzi), ale Grecy mieli lepsze uzbrojenie, zarówno w broń, jak i zbroję.
Grecy rozpoczęli walkę od zaciekłego ataku, zmniejszając dystans między oddziałami podczas biegu, aby zminimalizować czas perskich łuczników. Zgodnie z planem, Grecy wzmocnili swoje flanki, więc Persowie zatrzymali greckie centrum i stopniowo zaczęli je spychać (używając elitarnych oddziałów perskich). Ale silniejsze greckie skrzydła zniszczyły perskie i zaczęły okrążać Persów. Jednak Persowie zauważyli to, poddali się i wycofali, co nie udało się ich elitarnym jednostkom, i polegli w tej bitwie. Jednak po stronie greckiej ich dowódca Kallimachos został zabity. W całej bitwie zginęło około 6 400 Persów i tylko 192 Greków.
Po tym, jak Persowie uciekli na swoje statki, postanowili wykorzystać sytuację i zaatakować Ateny. Ich plan się jednak nie powiódł, ponieważ armia ateńska zdołała wrócić na czas.
Olimpijska dyscyplina biegu maratońskiego została nazwana na cześć tej bitwy. Legenda głosi, że posłaniec wojskowy, Pheidippides, pobiegł z Maratonu do Aten z wynikiem bitwy. Po wypowiedzeniu słów "Wygraliśmy." zmarł ze skrajnego wyczerpania.