Atlas

Atlas miał wiele dzieci, a mianowicie Hesperydy (matka - bogini Nyx), Hyades i Hyanta (matka - bogini Aithra), Plejady (matka - Pléiona), a także miał dzieci, w przypadku których nie wiadomo, kto był ich matką, wśród nich jest nimfa Kalypso.

Kiedy Tytani zbuntowali się przeciwko bogom olimpijskim, to Atlas objął przywództwo, chociaż Kronos wciąż żył.Natomiast jego bracia (Prometeusz, Epimeteusz i Menoitios) stanęli po stronie bogów. Kiedy Zeus stłumił ten bunt, nawet z pomocą cyklopów, obalił tytanów w Tartarze, z wyjątkiem Atlasa. Ukarał go, zmuszając go do noszenia sklepienia nieba jako ostrzeżenia dla innych.

Klątwy tej pozbył się tylko raz, a było to po przybyciu herosa Heraklesa, który przybył po złote jabłka Hesperyd. Atlas zaproponował mu, że przyniesie mu te jabłka, jeśli będzie trzymał dla niego sklepienie nieba. Herakles rozpoznał zasadzkę, ale zgodził się, ponieważ w ten sposób nie musiałby walczyć z niezwyciężonym smokiem Ladonem w ogrodzie Hesperyd. Kiedy Atlas przyniósł jabłka, Herakles oszukał go, mówiąc, że chce wyścielić swoje ramię trawą i że Atlas będzie trzymał skarbiec przez jakiś czas. Gdy tylko Atlas wziął skarbiec, Herakles odszedł z jabłkami.

Inne źródła mówią, że Herakles zbudował dwie kolumny pod sklepieniem nieba, aby je podtrzymać, ratując w ten sposób Atlasa.

Kiedy Perseusz wracał do domu po zabiciu Meduzy, po drodze minął również Atlasa. Atlas jednak odmówił mu poczęstunku, a ponadto zakwestionował czyny Perseusza. Perseusz wyciągnął więc głowę Meduzy i pokazał ją Atlasowi, który na jej widok natychmiast zamienił się w kamienną górę sięgającą niebios. I tak, nawet po śmierci, wiecznie dzierży sklepienie niebios.