Mykeny

Mykeny były jednym z najważniejszych miast starożytnego świata i zdominowały znaczną część południowej Grecji. Miejscowa ludność znana jest jako Mykeńczycy, ale także jako Achajowie, którzy przybyli na te tereny z Bałkanów około 2000 r. p.n.e.. Cywilizacja mykeńska składała się z około 20 miast-państw.

Według mitu Mykeny zostały założone przez Perseusza. Najsłynniejszym władcą był tu Agamemnon, który był głównodowodzącym wojsk greckich w wojnie trojańskiej.

Miasto wzbogaciło się głównie dzięki handlowi z Fenicjanami i Egiptem. Najważniejszymi towarami eksportowymi były sztuka i oliwa z oliwek. Z drugiej strony importowano różne metale. Około 1550 r. p.n.e. Mykeńczycy podbili Kretę i zaczęli zakładać kolonie wokół Morza Egejskiego (Rodos, Cypr).

Dzięki zyskom miasto rozrastało się i nie zapominało o ochronie. Najbardziej znanym elementem mykeńskiej obrony są mury obronne. Zostały one nazwane "cyklopowymi" ze względu na ich masywność (do 5 m szerokości), ponieważ nikt nie mógł zbudować tak masywnych murów, jak tylko jednooki gigant Cyklop z Myken.

Upadek Myken datuje się na około 1200 r. p.n.e., kiedy miasto uległo koczowniczym najeźdźcom (innymi słowy, ludom morskim). Najeźdźcami tymi byli Doryci.