Ateny

Początki Aten szacuje się na około 3 tysiąclecie p.n.e. Zamek królewski (na Akropolu) został zbudowany około 1400 r. p.n.e..

Pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z około 800 r. p.n.e. Państwo w tym czasie było kierowane przez szlachtę, ale zwykli ludzie stopniowo zyskiwali coraz więcej praw i wolności z możliwością współdecydowania. Ciekawą postacią w historii Aten był Draco, który w 621 r. p.n.e. stworzył zbiór praw, które były bardzo surowe i stopniowo stały się znane jako "drakońskie". Na przykład karą za kradzież zboża była śmierć. Udział obywateli w sądownictwie wszedł w życie w 593 r. p.n.e., kiedy wprowadzono konstytucję Solona. Ludność została podzielona w zależności od wielkości posiadanego majątku na cztery klasy, z których wszystkie mogły uczestniczyć w wyborach. Tylko członkowie dwóch pierwszych klas mogli być wybierani na urzędy. Władze uzupełniała rada składająca się z 500 członków, w skład której wchodzili już np. rzemieślnicy.

W 547 r. p.n.e. ustanowiono rząd jednostki (tyranis), na czele którego stanął Peisistratos. Podczas jego rządów Ateny doświadczyły wielkiego wzrostu. Między innymi zaczął budować świątynię na Akropolu, poświęconą opiekuńczej bogini Atenie. Później świątynia ta została przebudowana przez Peryklesa i powstał Pantenon.

Pod rządami Peryklesa Ateny osiągnęły szczyt demokracji. W tym czasie mieszkały tu również ważne postacie, takie jak Sokrates, Sofokles, Ajschylos i Eurypides. W 429 r. p.n.e. (po śmierci Peryklesa) wybuchła wojna peloponeska między Spartą a Atenami, z której Sparta wyszła zwycięsko. W kolejnych latach Ateny nadal były ważnym miastem, ale już nie w dziedzinie polityki.

Kiedy Rzymianie podbili Grecję w 146 r. p.n.e., Ateny zostały oszczędzone. Zamiast tego przyczynili się do rozwoju Aten i miasto znów zaczęło się rozwijać. W 395 r. Ateny i cała Grecja stały się częścią Cesarstwa Wschodniorzymskiego (Cesarstwa Bizantyjskiego). Starożytna historia Aten kończy się w VI wieku naszej ery.