W czasach wczesnochrześcijańskich, aż do VII wieku, wyspa Rodos należała do wschodniej części Cesarstwa Rzymskiego, zwanego Cesarstwem Bizantyjskim. Rodos była częścią bizantyjskiej prowincji Dodekanez. W tym okresie wyspę nawiedziło kilka trzęsień ziemi, uszkadzając ją i osłabiając. Nic dziwnego, że stała się celem wielu najeźdźców - Gotów, Persów, piratów, korsarzy, a później Arabów. Cesarstwo Bizantyjskie pozostawiło ją jednak własnemu losowi.

Pierwsi na Morzu Śródziemnym pojawili się Arabowie, którzy w VII wieku po raz pierwszy zaatakowali militarnie osłabioną wyspę, okupując ją przez kilkadziesiąt lat. Miasto Rodos zostało ufortyfikowane nowymi murami i podzielone na dwie części pod panowaniem arabskim. Jedna część miasta przeznaczona była dla władzy wojskowej i politycznej, a druga zamieszkiwana była przez zwykłych mieszkańców miasta. Upadek wyspy postępował, a w IX wieku Arabowie pod wodzą Haruna ar-Raszida spustoszyli wyspę.

Zabytki:

Na Rodos można znaleźć wiele dobrze zachowanych kościołów i klasztorów z czasów wczesnego chrześcijaństwa. Ładne z nich znajdują się w mieście Rodos, Lindos lub w miejscowości Eleousa.