Greckie wojny
Bitwa pod Cheroneą miała miejsce 2 sierpnia 338 r. p.n.e. w Boeotii (środkowa Grecja). Macedonia i koalicja Aten, Teb i ich sojuszników. Zwycięstwo Filipa ustanowiło macedońską hegemonię w Grecji.
Armia macedońska licząca około 32 000 ludzi była mniej liczna, ale bardziej doświadczona, a przede wszystkim miała lepszej jakości wodzów. Wodzowie koalicji byli w większości martwi (Ifikrates, Chabrias czy Timotheos), pozostawiając niezbyt dobrych Charésów.
Sama bitwa była bardzo wyrównana, dopóki Filip nie wycofał wojsk z prawej flanki. Co więcej, jego syn Aleksander przełamał grecką obronę na lewej flance, co spowodowało zamieszanie wśród Greków. Ateńczycy uciekli, a Tebańczycy zostali otoczeni. Ze słynnej świętej bandy tebańskiej (liczącej 300 ludzi) 254 zostało zabitych, a reszta pojmana. Historycy przypisują główną zasługę za zwycięstwo Aleksandrowi Macedońskiemu.
Zwycięstwo to ustanowiło macedońską supremację nad państwami greckimi, a także oznaczało powstanie Ligi Korynckiej, której przewodził Filip. Pokonani Grecy zostali potraktowani wyjątkowo dobrze. Mimo to król Filip został zamordowany, a Tebańczycy próbowali powstać przeciwko Macedończykom. Zostali za to ukarani przez żołnierzy Aleksandra w 335 r. p.n.e., kiedy całe ich miasto zostało zniszczone.
Sama bitwa i utworzenie Ligi Korynckiej są uważane za początek macedońskiego ataku na Imperium Perskie na wschodzie kilka lat później.