Złote runo

Historia Złotego Runa rozpoczyna się w Orchomenus, gdzie król Athamas rządził ze swoją żoną Nephele (boginią chmur) i miał dwoje dzieci, Frix i Hellé. Pewnego dnia jednak król postanowił wyprzeć się Nephele i poślubić Ínó (córkę tebańskiego króla Kadmusa). Ínó jednak tak bardzo nienawidziła dzieci Athamasa, że przekonała króla, by poświęcił swoje dzieci, aby uchronić ziemię przed nieurodzajem i głodem. Tuż przed faktyczną ofiarą nagle pojawił się złoty baran, który umieścił dwoje dzieci na swoim grzbiecie i poleciał z nimi do Kolchidy. Baran ten został wysłany przez ich matkę, Nefele. Niestety, w drodze do Kolchidy Hellé spadła z barana i utonęła.

Ocalały Frixos został ciepło powitany przez króla Aeetesa w Colchis. W dowód wdzięczności Frixos złożył barana w ofierze bogom i podarował królowi jego złotą skórę (runo). Król kazał przybić to runo do wysokiego dębu w gaju Aresa i kazał go strzec strasznemu smokowi i parze byków (miały metalowe rogi i ogniste nozdrza). Ponadto przepowiedziano, że Aiétés będzie żył i panował tak długo, jak długo będzie posiadał złote runo.

Frixos otrzymał za żonę królewską córkę, Chalkiope, z którą spłodził czterech synów. Po śmierci Frixosa jego potomkowie wypadli z łask i postanowili uciec do Orchomenus.

Wiele lat później złote runo stało się tematem rozmów w Iolcus w Tesalii. Iason powrócił do tego miasta i zażądał od króla Peliasa powrotu do władzy. Pelias nie odrzucił tej prośby, ale uzależnił ją od heroicznego czynu. Tym czynem było zdobycie złotego runa. Iason przyjął zadanie, zbudował statek Argo i zaczął zbierać załogę. Było w niej pięćdziesięciu członków i wyruszyli do Kolchidy. Po drodze dołączyli do nich wszyscy czterej synowie Phrixusa.

Argonauci zostali łaskawie przyjęci przez króla Kolchidy, Aiétésa, a Iásón zażądał runa. Aiétés jednak nie chciał go oddać, więc postawił sobie niemożliwe do wykonania heroiczne zadanie: "Iásón musi zaorać pole bykami z metalowymi rogami i płonącymi nozdrzami, zasiać zęby smoka, a kiedy zęby wyrosną na żołnierzy, musi je zabić, wszystko w ciągu jednego dnia. Jeśli wykona zadanie, otrzyma złote runo. Jeśli nie, wszyscy Grecy zginą". Bohater przyjmuje zadanie.

Hera i Atena, a zwłaszcza córka króla, Medea, która była potężną czarodziejką, pomogły Iasonowi w jego zadaniu. Jej pomoc była tak znacząca, ponieważ została trafiona strzałą boga Erosa i zakochała się w Iasonie. Dlatego dała Iasonowi maść, która uczyniła go niewrażliwym na jeden dzień, a ponadto doradziła mu, jak pokonać wojowników ze smoczymi zębami. I tak wykonał to trudne zadanie. Aiétés podejrzewał jednak, że jedna z jego córek musiała pomóc Iásonowi, dlatego Medea i Iáson pospiesznie udali się po runo. W gaju Médeia ogłuszyła smoka, bohater zabrał runo, a oni pobiegli na statek. Aiétés ścigał ich, ale na próżno.

Ale kiedy Argonauci wrócili, król Pelias odmówił przekazania rządów Iasonowi. Medea postanowiła go oszukać, więc zaoferowała mu wieczną młodość. Król zgodził się, ale zamiast tego jego córki otworzyły mu żyły i wykrwawił się na śmierć. Za to morderstwo Iason i Medea zostali wygnani z Iolcus.