Eratostenes z Cyreny

Głównym dziełem Eratostenesa z Cyreny jest Geografia Hypomnemena. Opisuje tu historię geografii od czasów Homera, ale stara się uwolnić naukę od wszelkich mitologicznych opowieści. Identyfikuje Anaksymandra i Hekatajosa jako pierwszych geografów. Sam wysunął teorię, że ziemia jest okrągła. Był również zainteresowany przyczynami pływów i tym podobnych. Próbował również stworzyć kompleksową mapę ówczesnego świata, ustalając odległości między ważnymi punktami.

Eratostenes położył podwaliny pod geografię jako naukę samą w sobie. Jako pierwszy użył terminów geografia, szerokość i długość geograficzna.

Próbował zmierzyć rozmiar Ziemi, porównując kąty padania promieni słonecznych w południe w Aleksandrii i Syene (dzisiejszy Asuan; leży blisko Zwrotnika Raka i podczas przesilenia letniego słońce świeci tam prostopadle nad głową, w zenicie, a obiekty prawie nie rzucają cienia) oraz mierząc odległość między tymi lokalizacjami. Ostatecznie obliczył obwód Ziemi wokół południka na około 40 000 km, co jest prawie dokładną liczbą.

Następnie podjął próbę regionalizacji świata, w której był pierwszą osobą, która to zrobiła, pomijając znany podział ówczesnego świata na Europę, Azję i Libię. Autor przypisał granice morzom, rzekom i pasmom górskim. Odniósł się także do przyrody, a jedynie w dość marginalny sposób do jej typowych przedstawicieli. Wymienił też plemiona zamieszkujące daną część świata czy jak wyglądają ich mieszkańcy.