Arystofanes

Niewiele wiadomo o życiu Arystofanesa. Otrzymał wykształcenie dramatyczne w latach 430-428 p.n.e., a następnie zaczął anonimowo pisać sztuki. Trzykrotnie zdobył pierwszą i drugą nagrodę w ateńskich konkursach teatralnych. Arystofanes był szanowanym obywatelem, który piastował urząd prytana (najwyższego urzędnika). Jego portret, podwójne popiersie Menandra, zachował się do dziś.

Jego synowie (Araros, Philippos i Nikostratos) również zostali dramatopisarzami.

Arystofanes napisał ponad 40 sztuk, ale zachowało się tylko jedenaście kompletnych.

Jego komedie zawsze dotyczyły bieżących wydarzeń i kwestii, które niepokoiły Ateńczyków. Tak więc wspomina o wojnie peloponeskiej, zepsutej moralności młodych (uczą się w sofistycznych szkołach). Wykorzystuje również w tych dziełach prawdziwe i znane osoby, na przykład gdy niepochlebnie przedstawia ateńskiego wodza Cleona w komedii Babilończycy. Następnie musiał bronić się przed zarzutem zniesławienia urzędnika.

Satyra Arystofanesa wywarła silny wpływ na literaturę angielską i wielu współczesnych autorów.

Jego najważniejsze dzieła to: Acharnijczycy, Ptaki, Chmury, Zjazd kobiet, Żaby.

Od Arystofanesa pochodzą powiedzenia "nosić sowy do Aten" i "gdzie jest dobro, tam jest kraj" (Ubi bene, ibi patria).