Strabon

Strabon studiował w Rzymie pod kierunkiem Ksenarchusa, ale później skłaniał się ku filozofii stoickiej. Jednocześnie twierdził, że wśród geografów nie było nikogo, kto podróżowałby po większej liczbie krajów niż on.

Jego Geographica to jedyne starożytne dzieło geograficzne, którego tekst przetrwał do dziś. Dzieło to liczy 17 tomów i było przeznaczone jako praktyczny przewodnik dla rzymskich mężów stanu, przywódców wojskowych, urzędników prowincjonalnych i kupców. Dzieło zawiera również opis ewolucji powierzchni Ziemi, wymiary Ziemi i wiele więcej. 15 tomów zawiera opisy różnych krajów i regionów.

Do najbardziej cenionych tomów należą Azja Mniejsza, Egipt i Libia, które autor napisał w oparciu o własną wiedzę. Jednak jakość i wiarygodność faktów w pozostałych tomach jest bardzo różna. Istnieje również wiele błędów rzeczowych, takich jak Irlandia opisana jako najbardziej wysunięty na północ zamieszkały kraj lub Afryka o powierzchni mniejszej niż Europa.

Podstawowe idee tej pracy pochodzą od Erastotenesa, Polibiusza z Megalopolis i Posejdoniusza z Apamei. Był to Posejdoniusz, którego opisał jako najbardziej uczonego filozofa swoich czasów.