Metrodoros z Lampsakos (epikurejczyk)

Metrodoros z Lampsacus (młodszy) był jednym z pierwszych przedstawicieli szkoły epikurejskiej. Opierała się ona na zmysłowej teorii wiedzy i materialistycznej metafizyce, która zaprzeczała nieśmiertelności duszy. Epikurejczycy uważali, że najwyższym celem jest przyjemność. Dążyli do ataraksji, czyli niezachwianego spokoju duszy, w którym tkwi błogość.

W młodości zbliżył się do Epikura i został jego uczniem. Później towarzyszył mu w podróży do Aten. Epikur darzył go wielkim szacunkiem i powierzył mu zarządzanie gospodarką. Metrodoros miał brata, Timokratesa, który również był uczniem Epikura. Timokrates porzucił jednak szkołę Epikura i zaciekle sprzeciwiał się swojemu nauczycielowi.

W swoich dziełach Metrodorus broni całej filozofii epikurejskiej. Krytykuje na przykład sceptycyzm Gorgiasza i idealizm Platona.

Epikurejczycy byli tak przywiązani do swoich założycieli, że dwudziestego dnia każdego miesiąca w Ogrodzie świętowano pamięć Epikura i Metrodorusa.