Greccy filozofowie
Filon z Aleksandrii
Philo Judaeus, Yedidia, Filon Żyd, Filon Aleksandryjski
Filon z Aleksandrii był żydowskim greckim filozofem i teologiem, który urodził się około 20 r. p.n.e. w Aleksandrii, a zmarł w 40 r. n.e.. Był najważniejszym przedstawicielem żydowskiej filozofii hellenistycznej.
Filon z Aleksandrii urodził się w zamożnej rodzinie w Aleksandrii i był dobrze wykształcony od najmłodszych lat. Studiował na przykład pisma Platona. Był szanowanym człowiekiem, zapraszanym na bankiety i do teatrów. W podeszłym wieku był członkiem poselstwa Żydów z Aleksandrii do cesarza Kaliguli, prosząc o zniesienie dekretu o posągach cesarza w synagogach.
Filon starał się połączyć żydowską wiarę i etykę z grecką filozofią. W tym celu posłużył się alegoryczną interpretacją Biblii. Jego poglądy odegrały ważną rolę w chrześcijańskiej chrystologii. Jego prace były cytowane przez wielu autorów, a zwłaszcza jego doktryna o boskich mocach i Logosie dała początek doktrynie Trójcy.
Z drugiej strony judaizm rabiniczny (główny nurt judaizmu) odrzucił jego idee jako zbyt duże odejście od tradycji. Na przykład Mojżesz jest uważany nie tylko za największego proroka, ale także za największego filozofa.
Podstawową ideą Filona było to, że greccy myśliciele znali Torę, więc filozofia grecka staje się sprawą żydowską. Filon uważał nawet judaizm za system filozoficzny. Dzieło Filona nie było dopracowane w najdrobniejszych szczegółach, ponieważ łączył on zbyt wiele nurtów filozoficznych, z czego wynikała niejednoznaczność i niespójność.
Zainteresowanie jego dziełem odrodziło się dopiero w XIX wieku, wraz z pojawieniem się liberalnego judaizmu, którego celem było połączenie żydowskiej wiary z otwartością na otoczenie.