Greccy filozofowie
Diogenes z Apollonii był greckim filozofem, który urodził się w 460 r. p.n.e. w Apolonii (Kreta).
Nie zachowało się zbyt wiele informacji o jego życiu, ale jest prawdopodobne, że był młodszy niż filozofowie jońscy. Sam Diogenes utrzymywał, że podstawowym płynem jest powietrze. Swoje nauki oparł na Anaksymenesie i Anaksagorasie.
W swoich pracach Diogenes stosował procedurę polegającą na ustanowieniu niezaprzeczalnej zasady na początku i podaniu prostej i poważnej interpretacji. Dla niego zasadą tą jest powietrze. Według niego powietrze jest nieskończone, wieczne, niezmierzone, wszechmocne, wszechwiedzące i przenika wszystko. Mówi się, że powietrze ożywia nawet wszechświat, a dusza ma powietrzną naturę.
Co ciekawe, Diogenes uważał czyste i suche powietrze za idealne warunki do myślenia. Jeśli w powietrzu znajdowała się wilgoć, pogarszało to niezbędne warunki. Na ludzkie zmysły wpływa mieszanie się powietrza z krwią, co wpływa na odczuwanie bólu lub przyjemności.
Nauczał między innymi, że istnieje kilka światów w tym samym czasie, które są podobne do naszego.