Gdy Tezeusz dorósł, jego matka poradziła mu, by odtoczył duży głaz. Pod nim znalazł miecz i buty. Następnie wyruszył w podróż do Aten, gdzie miał zostać następcą tronu. Wybrał dłuższą podróż lądową, aby zdobyć sławę za swoje bohaterskie czyny.

Pierwsza okazja nadarzyła się tuż za jego rodzinną Troiseną, kiedy napotkał kulawego olbrzyma Perypetesa. Perypetes był znanym rabusiem, który zabijał podróżnych żelaznym kijem. Ale Tezeusz wyrwał mu kij i zabił go. Na Przesmyku spotkał innego rabusia o imieniu Sinnis, który z kolei przywiązywał podróżnych do wygiętych wierzchołków drzew. Kiedy następnie uwolnił drzewa, jeńcy zostali rozerwani na strzępy. Po długiej walce Tezeusz pokonał go i ukarał taką samą śmiercią.

W pobliżu Crommyon Tezeusz zabił dziką szarą świnię, Phaeaasa (potomka Echindy i Tyfona), który niszczył wszystkie plony chłopów. W regionie Megarii inny rabuś o imieniu Skeirón szalał, wrzucając przechodniów do morza. Ale bohater był szybszy, złapał go za nogi i wrzucił do głębin. Inny rabuś o imieniu Kerkyon ukrywał się w okolicach Eleusiny. Ci, którzy przechodzili obok, musieli walczyć z nim w walce na śmierć i życie. Tezeusz pokonał go i zabił.

Ostatnim rabusiem na drodze był Prokrustes, który zwabiał przechodniów do swojego mieszkania, gdzie miał dwa łóżka. Krótkie i długie. Kiedy ktoś położył się na krótkim łóżku, Prokrustes odciął cały zwis. Kiedy ktoś kładł się na długim łóżku, rozciągał go na całą jego długość. Tezeusz rzucił Prokrustesa na krótkie łóżko i odciął mu głowę.

Tezeusz wkroczył do Aten już z chwałą, ale miejscowy król Aigos (jego ojciec) nie od razu go rozpoznał. Tylko Medea go rozpoznała i próbowała przekonać Aigesa do zamordowania Tezeusza. Nie udało jej się to jednak, ponieważ król w końcu rozpoznał swojego syna po mieczu i butach. Następnie wygnał Medeę z Aten.

Po krótkim czasie wojska brata Aigeusa, Pallantusa, przybyły do Aten, ponieważ Pallantus chciał zostać nowym królem tego miejsca. Obrońcy byli prowadzeni przez Tezeusza, który zniszczył wroga niespodziewanym ciosem, a Aigeos był w stanie pozostać królem.

Po tym sukcesie Tezeusz dokonał kolejnych bohaterskich czynów.

Zabił ogromnego byka w Attyce, a następnie wyruszył na Kretę, która była zawężana przez Minotaura. Co dziewięć lat król Minos musiał wysyłać siedem dziewcząt i siedmiu młodych mężczyzn do labiryntu na łaskę straszliwego Minotaura. Minotaur był potworem o ludzkim ciele i głowie byka. Był synem żony Minosa, Pasiphae, która była niewierna swojemu mężowi z białym bykiem.

Tezeusz postanowił zaciągnąć się do wybranej grupy ofiarnej, aby mógł zabić potwora. Co ważne, córka Minosa, Ariadna, zakochała się w nim i podarowała mu magiczny miecz oraz kłębek nici. Bohater opuścił grupę w pobliżu wejścia i udał się do labiryntu sam, z kłębkiem nici w dłoni. W centrum labiryntu stoczył walkę z potworem, którego udało mu się pokonać. Następnie odnalazł Ariadnę i uciekł z nią z wyspy. Razem dotarli na wyspę Naxos, z której następnego dnia wypłynął tylko Tezeusz. Istnieją dwie różne wersje tej historii, a mianowicie, że Tezeusz po prostu zapomniał o Ariadnie lub że bóg Dionizos nakazał jej zostać we śnie (chciał się z nią ożenić). Kiedy Tezeusz popłynął do Aten, popełnił straszny błąd. Zapomniał zmienić czarny żagiel na biały (ponieważ przed podróżą uzgodnił z ojcem, że kiedy statek wróci do domu, czarne żagle będą oznaczać śmierć Tezeusza, a białe życie i zwycięstwo). Tak więc jego ojciec Aigeus wskoczył do morza w wielkim smutku i zmarł. Tezeusz został więc nowym królem.

Wraz z Iasonem Tezeusz popłynął statkiem Argonautów do odległej Kolchidy po złote runo. Ponownie walczył u boku Heraklesa przeciwko Amazonkom. Wrócił do domu z ich przywódczynią, Antiope, która została żoną Tezeusza. Amazonki próbowały ją uratować, ale Antiope stanęła po stronie Tezeusza i została zabita podczas ataku na Ateny.

Z czasem Tezeusz zaczął pożądać pięknej Heleny ze Sparty, która stała się przyczyną przyszłej wojny trojańskiej. Peirithoos również jej pożądał, ale dzięki szczęśliwemu losowaniu Helena przypadła Tezeuszowi. Następnie Peirithoos odszukał Persefonę, żonę boga podziemi, Hadesa. On i Tezeusz wyruszyli do niej, ale nie mogli przekonać jej do odejścia. Hades uwięził ich oboje. Po bardzo długim czasie Thésus został uwolniony przez Heraklesa. W międzyczasie Helenę porwali jej bracia, a Menestheos, który był arcywrogiem Tezeusza, przejął kontrolę nad miastem. Bohater stał się zwykłym banitą.

Tezeusz zmarł na wyspie Euboia, gdzie szukał swoich synów, aby odzyskać Ateny. Został zabity przez króla Skyrii Likomedesa, który pożądał jego majątku. Jego śmierć została spowodowana upadkiem do morza.