Helena

Spartański król Tyndareos przyjął Helenę i jej brata Polydeucesa do swojej rodziny, jakby byli jego własnością. Jednak piękno Heleny było znane na całym świecie, a gdy była młoda, została porwana przez ateńskiego króla Tezeusza. Bracia Kastor i Polideuces szybko ją uwolnili i sprowadzili z powrotem do domu. Później wielu zalotników ubiegało się o jej rękę i wybuchły między nimi kłótnie. Odyseusz zasugerował więc królowi Tyndareusowi, aby pozwolił Helenie samej wybrać mężczyznę zgodnie z jej upodobaniami i uczuciem. Po jego sugestii uzgodniono, że temu, którego wybierze Helena, wszyscy pozostali zalotnicy będą wierni.

Helena wybrała Menelaosa, który był bratem bogatego i wpływowego mykeńskiego króla Agamemnona. Razem mieli córkę Hermionę. Po śmierci króla Tyndareusa, Menelaos został jego następcą na spartańskim tronie.

W tym czasie wybuchł spór między boginiami Herą, Afrodytą i Ateną o to, która z nich jest najpiękniejsza. Konflikt ten powstał o złote jabłko, które stworzyła bogini konfliktów Eris i podarowała "najpiękniejszej z nich". Ich spór miał rozstrzygnąć Parys. Każda z bogiń ofiarowała mu wspaniałe dary, ale tylko Afrodyta ofiarowała mu najcenniejszy dar, a mianowicie miłość. Obiecała mu serce pięknej Heleny. Parys wybrał więc Afrodytę jako najpiękniejszą, a wkrótce potem spotkał Helenę, która zakochała się w nim i uciekła z nim do Troi. Ten czyn bardzo rozgniewał Menelaosa, który wraz z Agamemnonem postanowił wysłać armię przeciwko Troi i odzyskać Helenę.

Wojna między Grecją a Troją trwała dziesięć lat. Helena wkrótce pożałowała swojej ucieczki i zaczęła nienawidzić Parysa. Parys był przystojny, ale nie był odważny i nienawidził być porównywany do innych mężczyzn. Po zdobyciu Troi i śmierci Parysa, Helena nie poszła nawet na jego pogrzeb. Stało się tak, ponieważ spędzała czas z bratem Parysa, Deifobusem, którego nawet poślubiła na kilka dni. Podczas bitwy o miasto został zabity w swojej sypialni przez pierwszego męża Heleny, Menelaosa.

Menelaos ani przez chwilę nie rozważał ukarania Heleny i był przekonany, że za wszystkim stoi Parys. Helena następnie chętnie wróciła do Sparty.