Gaja

Poemat Hezjoda Teogonia ("O pochodzeniu bogów" lub także "Narodziny bogów") opisuje pochodzenie Gai w następujący sposób:"Zatem najpierwej powstał Chaos, a zasię po nim Ziemia o piersi szerokiej, wszystkim bezpieczna siedziba nieśmiertelnym, co dzierżą wierzchołki śnieżnego Olimpu i mglistego Tartaru w głębi ziemi o drogach szerokich, potem Eros, co jest najpiękniejszy wśród nieśmiertelnych, członki rozluźnia i wszystkim bogom jednako i ludziom, serca w piersi ujarzmia oraz ich wolę rozsądną..."

Najpierw więc był Chaos. Potem narodziła się Ziemia (Gaja), a w niej Otchłań Podziemna (Tartar), a następnie Miłość (Eros). Następnie z Chaosu narodziła się Ciemność (Erebos) i Noc (Nyx). Następnie z Ziemi (Gaia) rodzi się Niebo (Uranos) i Morze (Pontos).

Gaja została żoną Uranosa, gdy ten przejął władzę nad światem i wydała na świat dwanaścioro potomstwa (Tytanów). Następnie urodziła Cyklopy i Hekatoncheiry.

Uranos znienawidził swoje potomstwo do tego stopnia, że wrzucił Hekatoncheires do wnętrzności ziemi (Tartaru). Gaja następnie poprosiła Tytanów o odsunięcie Uranosa od władzy. Tylko Kronos, który pociął Uranosa na kawałki żelaznym sierpem, odważył się to zrobić. Z krwi Uranosa Gaja wydała na świat gigantów. Inny mit głosi, że Kronos wrzucił organy Uranosa do morza, gdzie zmieszały się z pianą morską, tworząc Afrodytę.

Później, gdy historia się powtórzyła i Kronos został obalony przez własnego syna Zeusa, Gaja postawiła Gigantów przeciwko niemu, których obdarzyła magiczną roślinną nietykalnością. Zeus wezwał na pomoc swojego ziemskiego syna Heraklesa, który pokonał Gigantów i obalił ich w głębokim Tartarze. Pokonanie Kronosa oznaczało koniec ery Tytanów.