Erebos

Poemat Hezjoda Teogonia ("O pochodzeniu bogów" lub także "Narodziny bogów") opisuje pochodzenie Erebusa w następujący sposób: "Zatem najpierwej powstał Chaos, a zasię po nim Ziemia o piersi szerokiej, wszystkim bezpieczna siedziba nieśmiertelnym, co dzierżą wierzchołki śnieżnego Olimpu i mglistego Tartaru w głębi ziemi o drogach szerokich, potem Eros, co jest najpiękniejszy wśród nieśmiertelnych, członki rozluźnia i wszystkim bogom jednako i ludziom, serca w piersi ujarzmia oraz ich wolę rozsądną. A z Chaosu Erebos oraz Noc czarna powstały, z Nocy z kolei Eter jako też Dzień się zrodziły, których zrodziła brzemienna, z Erebem w miłości złączona ...".

Najpierw więc był Chaos (Otchłań, nieuporządkowana otchłań, antyteza i prekursor kosmosu), potem narodziła się Ziemia (Gaja), a w niej Otchłań Podziemna (Tartar), a następnie Miłość (Eros). Następnie z Chaosu narodziła się Ciemność (Erebos) i Noc (Nyx).

Wraz z ciemną nocą Nykta (Nyx) spłodzili Aithere (Światło) i Hemera (Dzień). Według legendy Erebos i Nyx nie byli zadowoleni ze swoich dzieci. Dlatego Erebos udał się do podziemi i nigdy więcej z nich nie wyszedł, ponieważ tylko w ten sposób mógł nigdy więcej nie zobaczyć swoich dzieci. Według innej legendy udał się do podziemi, aby wesprzeć Tytanów w ich walce z bogami olimpijskimi.

Erebos to nazwa nadana najgłębszej i najciemniejszej części podziemi, w której przebywa Hades.