Eros

O Erosie mówi się, że szybuje na złotych skrzydłach, uzbrojony w łuk i strzały. Ktokolwiek zostanie trafiony jego strzałą, ulega miłości.

Zeus wiedział, że nawet on nie będzie odporny na jego strzały, więc chciał go zabić zaraz po urodzeniu. Ale Afrodyta ukryła niemowlę w lesie i kazała je wychować dzikim lwicom. Gdy tylko Eros dorósł, powrócił na Olimp, a jego wdzięk i piękno tak zaimponowały wszystkim bogom, że wszyscy go powitali. Podobno był tak zajęty jako asystent Afrodyty, że zaprosił Kupidyny do pomocy. Amoryci mieli być jego braćmi.

Ale sam Eros był bezradny w miłości, chyba że pomógł mu jego brat Anteros. Dlatego mity zawierają kilka jego historii miłosnych.

Eros jest również czasami uważany za boga stwórcę, pogląd wspierany przez poemat Hezjoda Theogoniá ("O pochodzeniu bogów" lub "Narodziny bogów"). Poemat opisuje pochodzenie Erosa w następujący sposób: "Zatem najpierwej powstał Chaos, a zasię po nim Ziemia o piersi szerokiej, wszystkim bezpieczna siedziba nieśmiertelnym, co dzierżą wierzchołki śnieżnego Olimpu i mglistego Tartaru w głębi ziemi o drogach szerokich, potem Eros, co jest najpiękniejszy wśród nieśmiertelnych, członki rozluźnia i wszystkim bogom jednako i ludziom, serca w piersi ujarzmia oraz ich wolę rozsądną ..".

Najpierw więc był Chaos (Otchłań, nieuporządkowana otchłań, antyteza i prekursor kosmosu), potem narodziła się Ziemia (Gaja), a w niej Otchłań Podziemna (Tartar), a następnie Miłość (Eros).