Bogowie Olimpu
W mitologii greckiej Ares jest bogiem wojny. Pojawiał się w bitwie ze zbroją, tarczą i magicznym mieczem. Był synem boga Zeusa i bogini Hery.
Na Olimpie nie był on jednak jedynym bogiem wojny. Atena również była boginią zwycięskiej wojny (a także mądrości, obrończynią sprawiedliwości i prawa). Zasadnicza różnica między nimi polegała jednak na tym, że Atena prowadziła wojny rozważnie i zwycięsko, podczas gdy Ares prowadził wojny nieustannie i zaciekle. Kilka razy nawet przegrał daną wojnę.
Arês de facto nie dbał o to, po czyjej stronie walczył. Kochał wojnę, dzielnych wojowników i śmierć. Dlatego popierał wybuch każdej wojny i nie lubił negocjacji. Zawsze miał u boku swoich dwóch synów, Deimosa (uosobienie terroru) i Phobosa (uosobienie strachu). Ponadto siostra Aréo, Eris (bogini walki) i Enyó (bogini zniszczenia), również były zaangażowane w wojny.
Jego najsłynniejsze porażki były dwie. Pierwsza miała miejsce pod Troją, gdzie został zraniony włócznią Diomedesa, a Arês uciekł z bitwy. W drugiej został obezwładniony przez Otho i Ephialtes (gigantów), którzy związali go i zamknęli w beczce. Dopiero po roku został uwolniony przez Hermesa.
Arês nie był popularny wśród ludzi, tak jak nie był popularny wśród bogów. Mimo to Afrodyta (bogini miłości) zakochała się w nim. Razem mieli czterech synów (Deimos, Phobos, Eros i Anterós) i jedną córkę (Harmonia).